Situation of Sochi’s Armenians and Voluntary army (Dobrovolcheskaya armiya) (second half of 1918 – beginning of 1919)
During the turbulent years of the Russian Civil War, many Armenian communes in southern Russia became entangled in the political ambitions of local authorities. In some cases, Armenian National Councils—often acting under pressure—rendered assistance to these authorities in policies that did not always serve the best interests of the Armenian population.
In December 1918 and the early months of 1919, the Sochi district of the Black Sea province—where Armenians made up nearly 30 percent of the population—became the scene of a sharp political struggle between the forces of Georgia and the Volunteer Army of General Anton Denikin. Georgian policies in Sochi provoked widespread dissatisfaction among the local Armenian community, many of whom shifted their support toward Denikin’s forces.
The Volunteer Army, seizing the opportunity, incited local Armenians against Georgian authorities under the pretext of protecting them. This policy escalated tensions into open military confrontation between the Georgian army and the Armenian population of the Sochi district. Ultimately, Denikin’s forces occupied the district, using the local Armenian National Council to suppress uprisings among the wider population.
In this way, the Armenian community of Sochi became a pawn in the competing agendas of both the Georgian government and Denikin’s Volunteer Army, suffering the consequences of policies shaped by larger regional rivalries.
Սոչիի հայության դրությունը եւ Կամավորական բանակը (1918թ. երկրորդ կես – 1919թ. սկիզբ)
Ռուսաստանում մոլեգնող քաղաքացիական պատերազմի ընթացքում Ռուսաստանի հարավի բազմաթիվ հայկական համայնքներ շահարկվեցին տեղական իշխաննությունների կողմից իրենց նպատակների իրագործման համար: Որքան էլ, որ տարօրինակ է, որոշ տեղական հայոց ազգային խորհուրդներ աջակցում էին տեղական իշխանություններին իրենց քաղաքականությունը իրականացնելու գործում, որը հաճախ հակասում էր տեղի հայ բնակչության շահերին:
1918թ. Դեկտեմբերի եւ 1919թ առաջին ամիսների ընթացքում Սեւ-ծովյան նահանգի Սոչիի շրջանում, որտեղ հայերը կազմում էին տեղի բնակչության մոտ 30%, ստեղծվել էր բարդ քաղաքական դրություն. Վրաստանի եւ Կամավորական բանակի միջեւ սկսվեց պայքար շրջանում գերիշխանության հասնելու համար:
Վրացական կառավարության քաղաքականությունը Սոչիում հանգեցրեց տեղի հայ բնակչության դժգոհությանը, որոնց մեծ մասը սկսեց աջակցել Ա. Ի. Դենիկինին. Կամավորական բանակի հրամանատարությունը օգտագործեց առիթը տեղի հայությանը ընդդեմ վրացական իշխանությունների տրամադրելու համար: Կամավորական բանակի կողմից Սոչիի հայերի նկատմամբ իրականացվող քաղաքականությունը հանգեցրեց հայ-վրացական բախումների: Թաքցնելով իր իրական նպատակները, Կամավորական բանակը, Սոչիի հայերին պաշտպանելու պատրվակով, գրավեց շրջանը:
Հետագայում Սոչիի հայոց Ազգային խորհուրդը կրկին օգտագործվեց Կամավորական բանակի կողմից տեղաբնիկ բնակչության ապստամբությունը ճնշելու համար: Այսպիսով Սոչիի շրջանի հայ բնակչությունը դարձավ Կամավորական բանակի եւ վրացական իշխանության քաղաքականության զոհը:
Положение Сочинского армянства и Добровольческая армия (вторая половина 1918г. – начало 1919г.)
Во время бушующей в России гражданской войны множество армянских общин на Юге России использовались в корыстных интересах местных властей. Как это не странно, некоторые местные Армянские национальные советы оказывали содействие местным властям в осуществлении их политики, которая часто шла в разрез интересам местного армянского населения.
В декабре 1918г. и в первые месяцы 1919г. в Сочинском округе Черноморской губернии, где армяне составляли почти 30% местного населения, создалась сложная политическая ситуация: между Грузией и Добровольческой армией началась борьба за преобладание в этом округе.
Грузинская политика в Сочи вызвало недовольство местного армянского населения, большинство которых стало поддерживать А. И. Деникина. Командование Добровольческой армии воспользовалось этим, чтобы настроить местных армян против грузинских властей. Политика Добровольческой армии стала причиной военных столкновений между грузинскими войсками и армянским населением округа. Скрывая свои истинные намерения, Добровольческая армия, под предлогом защитить армянское население Сочи, захватила округ. В дальнейшем Армянский Национальный совет в Сочи снова использовался командованием Добровольческой армии, чтобы подавить восстание местного населения. Таким образам Армянское население Сочи стало жертвой Деникинской и грузинской политики.
